Srebrenitsa Katliamı'nı canlı kalan acısıyla, hazin ve buruk hatıralarla 23'ncü hüzün yılında da unutmadık, unutturmayacağız çünkü Ali İzzetbegoviç’in dediği gibi, “Unutulan soykırım tekrarlanır.”

11 Temmuz 1995 yılında General Ratko Mladiç komutasındaki Sırp askerler, ‘Akrepler’ diye bilinen silahlı Sırp militanlarla birlikte Boşnakları topluca öldürmeye geldiklerinde, BM’nin Hollandalı askerleri geri çekilerek 8 bini aşkın savunmasız, masum Müslüman, dünyanın gözü önünde büyük bir katliamdan geçirilmişti.

BM'nin görev gücü olarak bölgede bulunan Hollandalı askerler ise katliama gözlerini kapamışlar, müdahalede bulunmak yerine bu utanca sırtlarını dönmüşlerdi.

Hollanda yüksek mahkemesinin, 22 yıl sonra, Hollandalı askerlerin “kısmen hatalı” olduğuna karar verdiği Srebrenitsa’da öldürülenlerin cesetleri tanınmasın diye parçalanarak toplu mezarlara gömülmüştü.

Bugüne kadar bölgede 300’den fazla toplu mezar bulunmuştur. Yaşadıkları bunca acı ve ızdıraba, ellerine birçok imkân geçmesine rağmen Bosnalı Müslümanlar, şuursuz bir infialle hareket etmemiş, bir tek masum sivilin canına kıymamışlardır.

Bu katliam, Batı’ya egemen ideolojinin organize kötülük projesini, insanlıktan yana nasipsiz kaldıklarını, ne ölçüde vahşi ve yok edici olduklarını bir kez daha göstermiştir. Ayrıca özelde bu katliam genelde bütün bir Bosna direnişi ve sonrasında yaşanan küresel trajediler, insan haklarını koruma iddiasında olan BM’nin işlevsizliğini veya bu örgütün çarpık zihniyetin yönetiminde işlevsiz kaldığı gerçeğini de ortaya çıkarmıştır. Srebrenitsa’da bütün insanlık, insanlığın masumiyet yanı, vicdanı, temel hakları öldürülmüştür.

İnsanlığın her sıkıntısına duyarlı olmayı ahlâki ve insani sorumluluk bilen bir sivil toplum örgütü olarak, Srebrenitsa katliamı başta olmak üzere, bütün katliamları, soykırımları, haksızlıkları, zulmü ve zalimleri her zaman tel'in ettik. Katliamı, hep canlı kalan acı, hazin, buruk hatıralarla 23. hüzün yılında da unutmadık, unutturmayacağız. Ali İzzetbegoviç’in dediği gibi, “Çünkü unutulan soykırım tekrarlanır.”

Acıları anmak yerine ders alıp bunların tekrar yaşanmaması için vicdan sahibi herkesin birlikteliği bütün insanlık için hayati ve zorunludur.